maandag 22 oktober 2007

Uit een uitnodiging........

Zanger/gitarist (beroemde naam?) zorgt voor de muzikale omlijsting. Wilt u aan het nadenken worden gezet door de (uitgenodigde spreker), genieten van het gevarieerde genre van zanger/gitarist(beroemde naam) en bovenal netwerken?


Werkelijk??? Zijn er mensen die onder deze omstandigheden serieus kunnen netwerken?? Of is het meer een smoes om van huis te kunnen????

BTW bij de betreffende netwerkorganisatie kunt u ook italiaanse kostuums kopen!

Waar gáát dit over?

De Badge.....

Het meest onmisbare attribuut bij netwerk bijeenkomsten. Het ondergeschoven kindje. Je krijgt iets om aan je te pinnen of te knijpen of met een naald door je vel te steken.

Er staat je naam op én de naam van je bedrijf én de naam van de organiserende instantie in een lettertype, nou kleiner hadden ze het waarschijnlijk niet! Of je visitekaartje in een plastic hoesje! Onleesbaar en absoluut onbruikbaar.

Het enige wat op de badge hoeft te staan is je naam. Wat mij betreft alleen je voornaam. Dat ruimt zo heerlijk barrières op. Het is al moeilijk genoeg om vreemden aan te spreken zoals ik in een eerdere blog al eens aangaf. Voornaam. meer dan voldoende. dus '' Hoi Brian, hoe gaat het..."

En dan heb ik nog een verzoek. Plaats de (het?) Badge dus niet op het zakje van uw colbert aan de linkerkant. Dát is gemaakt voor visitekaartjes! Plaats de Badge aan de rechterkant. U zult merken het is een stuk eenvoudiger in de acrobatiek om de ander zijn naam te lezen. Rechts, want als u iemand de hand geeft draait u automatisch de rechterkant van het lichaam naar de ander toe. En die kan uw naam lezen! Simpel, appeltje eitje! Doen vanaf nu!

Dus op netwerk bijeenkomsten is iederen die deze blog leest in het vervolg gemakkelijk te herkennen. Hij draagt de Badge rechts. Hoe draag je?? Rechts!

Oh. ja... voor de dames.... Wilt u alstublieft ophouden met de badge aan uw centuur te bevestigen?? Ik wil graag voor u op de knieën..... maar om uw naam te lezen?? Ook het gebruik van Lanyards is vooral bij u, dames, af te raden. Wij mannen vinden het dé uitkomst. Wij mogen naar uw borsten kijken om uw naam te ontcijferen. Geweldig.

À propos Visitekaartjes. Hou ze gescheiden. Die u weg geeft; uit het zakje van het colbert links. Die u ontvangt;berg ze ergens anders op, het borstzakje van uw overhemd.
Enne... Let u ook nog eventjes op dat de op de achterkant van de visitekaartjes die u weggeeft niet nét dat belangrijke telefoonnummer staat??

Praat niet met vreemden……..

Was dat niet waar moeder al heel jong voor waarschuwde??? En nu. We gaan netwerken! We moeten ineens op een netwerk bijeenkomst zomaar met vreemden gaan praten!. Wildvreemden! Ze zijn niet echt wild natuurlijk, maar je hebt ze nog nooit gezien of mee gesproken. Eng hoor!

Ook ik had last van deze fabricagefout. En al hélemáál bij de Kamer van Koophandel in Den Haag. Wat een crime! De trap op. Nou dat ging nog wel. Boven aan de trap inschrijven, je badge ontvangen en dan…. Ja dan de Catwalk over, waar aan de andere kant de ‘’wildvreemden’’ staan te wachten en je aankijken. Een muur van mensen. En een geroezemoes. Horen en zien vergaan je. En ze kijken allemaal naar je. Allemaal! Kom je daar met je uitgestoken handje… Hoi, ik kom netwerken…. Een ramp! Wat zég je tegen die lui??? Nou eerst maar een paar biertjes dan gaat het wel beter. ?? Echt waar????

Mijn oplossing hiervoor is simpel en effectief: Ik weet dat ik vijf mensen móet ontmoeten, die ik nog niet ken en waar ik dús ook nooit mee gesproken heb.

De eerste oplossing is: Ga vroeg! Er zijn er altijd die nóg vroeger zijn of vlak na jou komen. De doodstopper is dan heel simpel weg.. Nog niet zo druk hé, Neen, ja nog vroeg. Zal zo wel drukker worden. Waarom ben jij hier…. Enzovoort. Appeltje Eitje.

Haast even eenvoudig, maar toch al wel voor wat meer gevorderden: Stel je op, op een afstand van een meter van de inschrijftafel. Het liefst met je éigen meegebrachte Badge op. Je lijkt dan op ‘’ van de organisatie’’ en plots komt iedereen je een hand geven, maar loopt ook wel weer snel door, ze willen immers de doorgang niet blokkeren. In werkelijkheid hebben ze geen idee wat tegen je te zeggen, omgekeerd evenredig dus. Onthoud wel de gezichten !! Dat is belangrijk want als je het beu bent daar te staan, kun je op ze afstappen. Je hebt ze een hand gegeven ze zijn dus niet meer wildvreemden voor je. Het is gemakkelijk om ze aan te spreken: Hoi, ik heb je net de hand geschud. ‘’Wat brengt je hier??’’

Sterkte. Het went nooit!

De Elevator Pitch…


Iedereen die ook maar iets te maken heeft met netwerken of die het zelf al wel eens gedaan heeft, heeft het over de elevator pitch, het korte gesprekje waarin je binnen een paar tellen de wezenlijke activiteiten kunt vertellen van je bezigheden.

Volg het onderstaande model en je komt tot een goed resultaat.


  1. De naam van het bedrijf en je eigen (voor)naam
    Ik werk voor………. en heet............
  2. Vertel niet wat je doet of maakt!
    Vertel wél wat het effect is van dat wat je doet of maakt, ‘’We besparen zoveel voor onze klanten,’’
  3. Sluit af met de memory-hook! de slogan van je bedrijf!

  4. Memory-Hooks – ze blijven plakken, gegarandeerd. Kijk voor zéér bekende slogans op : http://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van_Nederlandstalige_reclameslogans.

Doe je best en verzin er een voor jezelf, of vraag anderen je er bij te helpen.

Oefen er mee, net zo lang totdat hij ''zit''. Je zult er zóveel plezier van hebben, bij allerhande gelegenheden!