maandag 8 november 2010

Formeel of Informeel? Je, jouw of U en Uw?


Je ontmoet mensen, wisselt visitekaartjes uit en voert een gesprek.
Het doel van dat gesprek is om een begin te maken met een "verstandhouding" of "relatie" om via vertrouwen te komen tot winstgevendheid.

Een handig hulpmiddel bij het opbouwen van relaties is dat mensen voornamen hebben. Veelal zetten ze die op hun kaartje erbij. Wat is er tegen om, zelfs bij de allereerste ontmoeting, te vragen of het goed is elkaar bij die voornaam te noemen. Als dat akkoord is, dan is er al een eerste stap gezet op het lange pad naar winstgevendheid. Maar wel een heel belangrijke stap, want elkaar bij de voornamen noemen straalt al een heel klein beetje een stukje intimiteit uit, een ons-kent-ons-gevoel.

Dank je voor je kaartje. Ik zie dat je Ruud heet. Mag ik Ruud zeggen? Ik heet Jos. Zeg gerust Jos, hoor.


Als je vervolgens in je e-mails of brieven weer teruggrijpt naar het formele Mevrouw of Mijnheer en U of Uw maak je je eerste werk weer ongedaan. Tenzij je niet in de gaten hebt gehad waar je mee bezig was: het systematisch verzamelen en beheren van contacten, die van belang kunnen zijn bij het realiseren van vooropgestelde doelen.

Door terug te grijpen naar de formele begroetingswijzen schep je juist weer afstand. Terwijl je toenadering hebt gezocht. De ZVW-formule.

De Tip: Zet je voornaam op je visitekaartjes. Schakel bij het gesprek zo snel mogelijk over op het gebruik van de voornamen.